Rize'nin Çayeli ilçesine bağlı Karaağaç köyünde, 47 yıldır demircilik yapan Ramazan Varelci, babasından miras aldığı bu kadim mesleği eşi Nezahat Varelci'nin desteğiyle yaşatıyor. Evlerinin alt katındaki küçük atölyede omuz omuza demir döven bu çift, hem geçimlerini sağlıyor hem de geleneksel bir zanaatı gelecek nesillere taşıyor.

57 yaşındaki Ramazan Varelci, demircilikle çocuk yaşta babasının yanında tanıştı. Keser, balta, kazma, çapa ve orak gibi geleneksel tarım aletleri üreten Varelci, zamanla bu işi hem bir geçim kaynağına hem de bir tutkuya dönüştürdü. Babasının vefatından sonra atölyede yalnız kalan Varelci'ye en büyük desteği ise hayat arkadaşı Nezahat Hanım verdi.

"Kadın Erkek El Ele Vermezse Hayat Zor"

"Kadın erkek el ele vermezse hayat zor" diyen Ramazan Varelci, eşinin sadece ev işlerinde değil, atölyede de en büyük yardımcısı olduğunu gururla belirtiyor. Varelci, "Her şeyi birlikte yapıyoruz. Arabamızı da beraber aldık, demirimizi de birlikte dövüyoruz" sözleriyle eşiyle olan uyumlarını anlatıyor.

50 yaşındaki Nezahat Varelci ise, 30 yıllık evliliğinde eşine sadece evde değil, işte de omuz verdiğini söylüyor. Yaklaşık 10 yıldır eşiyle birlikte demir döven Nezahat Hanım, iş bölümü konusunda tam bir uyum içinde olduklarını dile getiriyor: "Eşim beni çağıracağı saati bilir, ben de ona göre ev işlerini ayarlarım. Camdan bakar bakmaz koşarım atölyeye. Hayat müşterek, biz de hayatı böyle paylaştık."

Bu tür geleneksel mesleklerin günümüzde eşlerin ortak çabasıyla yaşatılması, aile ekonomisine ve kültürel mirasa nasıl katkılar sağlar?

RİZE (UHA) - HIZIR TATOĞLU